Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Η Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα (Color Dollars bill)


The Federal Reserve System

Ο Πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν  αντιστάθηκε σθεναρά, για να κρατήσει τη φοβερή δύναμη της κοπής των νομισμάτων, που ανήκε στην αρμοδιότητα του Κογκρέσου και του υπουργείου οικονομικών. Αψηφώντας τους φανερούς και κρυπτούς τραπεζίτες, τους οποίους και ποιοι ήταν γνώριζε και ποιους σκοπούς είχαν, τύπωσε τα πράσινα δολάρια. Μετά την έκδοση των δολλαρίων αυτών δολοφονήθηκε το 1865. Σύμφωνα με τον Tal Brooke σήμερα η τράπεζα αυτή συγκεντρώνει κατ΄έτος πάνω από 100 δις δολάρια, από τόκους που αντιστοιχούν στο εθνικό χρέος των ΗΠΑ προς αυτήν.
Bank crash
 Πίνακας του Βλαντιμίρ Μακόφσκι

Το Πείραμα του 1907
Παρόλο που οι προαναφερθέντες τραπεζικοί οίκοι είχαν ήδη μεγάλη δύναμη, οι ΗΠΑ είχαν πολύ μεγαλύτερη και έτσι το οικοδόμημά τους έμεινε στα θεμέλια, αναμένοντας να βρεθούν οι άνθρωποι, ο χρόνος και το χρήμα για να συνεχίσουν το έργό τους. Σαράντα χρόνια αργότερα, συνέβη κάτι που ώθησε κατά πολύ τους εμπνευστές του προαναφερθέντος σχεδίου, να περάσουν στο τελικό στάδιο της υλοποίησής του.

Ο τραπεζίτης (J. P. Morgan) δημιούργησε το πανικό του 1907 και ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα. Αγόρασε αναρίθμητες μετοχές και το δικαίωμα να είναι ο υπ΄αριθμόν ένα Αμερικανός πράκτορας των Rothschild. Τότε ο τύπος (Times -26.2.1907) έκανε τον αμερικανικό λαό να πιστέψει ότι η δημιουργία μια κεντρικής τράπεζας θα απέτρεπε να ξανασυμβεί ένας τέτοιος πανικός.

Κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου που αφορούσε την ίδρυση το έτος 1913 της Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας των ΗΠΑ ή άλλως της Κεντρικής Τράπεζας της Αμερικής ο βουλευτής A.Lintmberg ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου δήλωνε: «Αυτός ο Νόμος δημιουργεί το πιο γιγαντιαίο τραστ στη γη. Η αόρατη κυβέρνηση μέσω της δύναμης του χρήματος, η οποία απεδείχθη ότι υπάρχει θα νομιμοποιηθεί. Ο νέος Νόμος θα δημιουργεί πληθωρισμό οποτεδήποτε το τραστ το επιθυμεί». Herbert V. Prochnow :  «The Federal Reserve System».

Εκτός τούτου η Κεντρική Τράπεζα θα εξουσίαζε την προσφορά του χρήματος μέσω των επιτοκίων, των διαφόρων περιθωρίων δανεισμού των τραπεζών από αυτήν, του ελέγχου του χρηματιστηρίου, της επιστασίας του ελέγχου ολοκλήρου του τραπεζικού συστήματος της χώρας, του ελέγχου των διεθνών συναλλαγών κ.α. Συνεπώς θα διαχειριζόταν ολόκληρη την οικονομία δημιουργώντας πληθωρισμό ή ανατίμηση του χρήματος, υποχώρηση ή υπερθέρμανση του χρήματος κατά το δοκούν  (Γκότλομπ Χένριχ  «Κυκλώματα ταλαντώσεων». (ελλην. μτφ. εκδόσεις Παπαζήση)

Και στη συνέχεια με το κραχ του 1929 το τραπεζικό κατεστημένο διέλυσε κάθε τραπεζικό ανταγωνισμό και εξάντλησε οικονομικά τους πολίτες των ΗΠΑ. Οι διεθνείς τραπεζίτες είτε οι ίδιοι μέσω εκπροσώπων τους αγόρασαν τις μετοχές τού εξαθλιωμένου οικονομικά λαού με έκπτωση 90%.

Ο βουλευτής Α.Macfanten, πρόεδρος της τραπεζικής και τραπεζογραμματίων επιτροπής δήλωσε τότε: «Δεν ήταν το κραχ τυχαίο. Ήταν μία προσεκτικά σχεδιασμένη σύμπτωση. Οι διεθνείς τραπεζίτες ήθελαν να φέρουν μία κατάσταση απελπισίας έτσι ώστε να εμφανισθούν ως σωτήρες (εξουσιαστές) όλων μας».

Τον Οκτώβριο του 1964 ο David Rockfeller, ένας εκ των κυριοτέρων ιδιοκτητών του F.R.S. πήγε για διακοπές στη Ρωσία σε μια χρονική στιγμή που ο ψυχρός πόλεμος ήταν ίσως στο αποκορύφωμά του. Με την άφιξή του εκεί ζήτησε να δει το Νικήτα Χρουστσόφ, πρόεδρο του Ανωτάτου Σοβιέτ. Αυτός διέκοψε αμέσως τις διακοπές από το θέρετρο της Μαύρης θάλασσας για να συναντήσει τον Rockfeller. Το τι ειπώθηκε μεταξύ των δύο ανδρών δεν το γνωρίζουμε. Εκείνο όμως που γνωρίζουμε είναι ότι ο Χρουστσόφ, ο άνθρωπος που δήλωνε στους Αμερικανούς καπιταλιστές «θα σας θάψουμε», μόλις ο Ροκφέλερ αναχώρησε από την ΕΣΣΔ, έπαψε να είναι πλέον ο πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ κι έπεσε τόσο στην αφάνεια, ζώντας το υπόλοιπο της ζωής του σχεδόν σε εξαθλίωση. Μετά το θάνατό του μάλιστα δεν ετάφη στο τείχος του Κρεμλίνου, όπως οι άλλοι ηγέτες της ΕΣΣΔ».
Κλικ στις μπλε σημάνσεις

Οι τραπεζικοί οίκοι που είναι ιδιοκτησία των μεγάλων οικογενειακών δυναστειών, είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο  καθώς επίσης και την Παγκόσμια Τράπεζα. Τα ίδια ονόματα εμφανίζονται συνεχώς. Είναι δημιουργοί ηγετών και ολετήρες εθνών, Carroll Quigley, oμότιμος καθηγητής του Harvand, «Tragedy and Hope  Τραγωδία της ελπίδας».

Όλως δε παραδόξως η Κεντρική Τράπεζα ουδέποτε έχει ελεγχθεί από ορκωτούς λογιστές και πάντοτε αρνήθηκε σθεναρά τέτοιον έλεγχο. Κατά τα έτη 1967-1968 υπήρχε μεγάλη αντιδικία μεταξύ της αμερικανικής κυβερνήσεως και του Προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας ο οποίος ήταν ανένδοτος και υπερίσχυσε. Tal Brook« Όταν ο κόσμος γίνει ένας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου