Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Το Δερρόνικον των Χαλκιδέων, ο Γέτας των Ηδωνών και η αρχαία Μακεδονία πριν την Βασιλεία του Φιλίππου Β΄

Δερρόνικον[1] Χαλκιδέων περ. 479-465 π.Χ.
Ο ΕΡΜΗΣ με δυό βόδια και στην
πίσω πλευρά Γέτας (520-479 π.Χ.)
Βασιλεύς των Ηδωνών

Αυτάρ Πυραίχμης άγε*
Παίονες αγκυλοτόξους (με τα κυρτά τόξα), τηλόθεν (από πολύ μακριά) εξ Αμυδών[2] απ΄ Αξιού ευρύ ρέοντος, Αξιού ου (του οποίου) κάλλιστον ύδωρ επικίδναται (απλώνεται) αίαν (γαίαν). Ιλιάδα Β΄848-850.

* οδηγούσε

Ξεκινώντας κανείς από την Ιλιάδα (εξ Ομήρου άρξασθαι - περίπου 820-780 π.Χ.) διαπιστώνει να γίνεται αναφορά σε τρία εδάφια για τους Παίονες μόνον, από το χώρο της Μακεδονίας και στους αρχηγούς αυτών Πυραίχμη και Πηλεγόνη.

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με ακρίβεια ούτε για την προγενέστερη εποχή ούτε για την αμέσως επόμενη.
Μετακινήσεις- Αφομοιώσεις- Συνενώσεις
Όλες οι αναφορές των αρχαίων ιστορικών και γεωγράφων, όσον αφορά το χώρο της Μακεδονίας έχουν ένα κύριο κοινό σημείο, ότι τα ισχυρότερα φύλα κατίσχυσαν των ολιγάριθμων και ασθενέστερων. Τυπική περίπτωση οι Πίερες που αναφέρονται γύρω στο 750. π.Χ. να ζουν στα νότια του Παγγαίου όρους στην σημερινή περιοχή της Νέας Απολλωνίας μετά την έξωσή τους από την Πιερία του Ολύμπου, όταν αυτή καταλήφθηκε από τους κατοίκους της βόρειας Ημαθίας που με τη σειρά τους και αυτοί είτε αφομοιώθηκαν είτε μετακινήθηκαν είτε συνασπίσθηκαν είτε υποτάχθηκαν. Άλλο παράδειγμα οι Βοττιαίοι που εκδιώχθηκαν από τους Μακεδόνες από τον Θερμαίο κόλπο και μετεγκαταστάθηκαν στη Όλυνθο και ως πολυαριθμότεροι και ίσως αποφασιστικότεροι εκτόπισαν τους Δέρρονες στους οποίους προφανώς είχαν ενσωματωθεί οι Σίθωνες. Τους Παίονες δε, που μνημονεύει ο Όμηρος, τους συναντάμε κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους αρκετά βορειο-ανατολικά της Ιδομένης και άνωθεν αυτών τους Δέρρονες. Οι ποτάμιες και παραλίμνιες περιοχές προσέφεραν στους κατοίκους της αλιεία, άφθονο κυνήγι και δυνατότητα εκτεταμένων καλλιεργειών. Το γεγονός αυτό καθ΄εαυτό και ο ανταγωνισμός που συνέτεινε στις τοπικές συγκρούσεις και μεταξύ οικογενειών ακόμα τούς απέτρεπαν για οποιαδήποτε σκέψη στον άγνωστο και αχανή ορίζοντα της θάλασσας. Αυτοί είναι οι λόγοι που δεν διέθεσαν πλοία στις ναυτικές εκστρατείες των Αχαιώνστην Τροία. Μετά περίπου πεντακόσια χρόνια επί Μεγάλου Αλεξάνδρου αναπτύσσεται η ναυπηγική.

Ποτάμιες - Παραλίμνιες - Παράκτιες περιοχές του Παλιού Κόσμου

Η  Μακεδονία, που διαρρέεται από έξι ποταμούς τον Αλιάκμονα, τον Γαλλικό, τον Λουδία, τον Αξιό που εκβάλλουν στον Θερμαϊκό κόλπο και ανατολικά από τον Στρυμόνα και τον Νέστο και με δεκαεπτά λίμνες* στην περιοχή της, ήταν επί αιώνες ο ζωτικός χώρος ανάπτυξης της ανθρώπινης δραστηριότητος. Πλησίον και κατά μήκος του ποταμού Αλιάκμονα δημιουργήθηκαν διάφοροι προϊστορικοί οικισμοί, όπως η Αιανή, η Αυγή Καστοριάς, η Κολοκυνθού Καστοριάς, όπως  τις γνωρίζουμε σήμερα, αλλά και η Πίκρη, το Σοπότι, η Παραβέλα, η Πλατανιά η Απιδέα κ.α., όπως καταγράφονται από τους σύγχρονους  ερευνητές κάθε ειδικότητας.

Κι΄είναι αυτό πολύ αυτονόητο γιατί πριν ακόμα κατοικιδιοποιηθεί το άλογο μετά την Νεολιθική περίοδος (για τον ελλαδικό χώρο 6.800 - 3.000 π.Χ)[1]  οι ποτάμιες, αλλά και οι παραλίμνιες και παράκτιες περιοχές προσφέρονταν για την αλιεία και την ανάπτυξη των μόνιμων αγροτικών οικισμών, εφόσον ο άνθρωπος άρχισε ν΄ασχολείται πλέον εκτός από το κυνήγι με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η πλέον ευνοημένη περιοχή του Παλιού Κόσμου -και για πολλούς αιώνες - ήταν η γεωγραφική ζώνη που αρχίζει από τη λίμνη της Καστοριάς και μέσω Αλιάκμονα εξικνείται μέχρι του Θερμαϊκού κόλπου. Η ευρύτερη περιοχή του Αλιάκμονα με φυσικά τείχη την Πίνδο, το Βέρμιο και τις κορυφογραμμές του Ασκίου και του Βούρινου την καταστούσαν για αιώνες απροσπέλαστη πανταχόθεν. Με τις σχεδίες αρχικά μέσω Αλιάκμονα ικανοποιούσε ο άνθρωπος της τελικής νεολιθικής εποχής την περιέργειά του για εξερεύνηση και οι ποταμοί πάντα οδηγούν στη θάλασσα. Οι Ορεστίδες ήταν εκείνοι που πρώτοι προσάραξαν πέριξ του Θερμαίου Κόλπου. Παίονες δε περί τον Αξιόν ποταμόν και την καλουμένην δια τούτο Αμφαξίτιν, Ηδωνοί δε και Βισάλται την λοιπήν μέχρι Στρυμόνος… [2]

Macedonian Kingdom from England wikipedia
*Οι λίμνες της Μακεδονίας διακρίνονται σε ορεινές και πεδινές. Ορεινές (κύριες) είναι: Η Αχρίδα ή Λυχνιτίδα, η Μεγάλη Βρυγηίς – η μέγιστη των Βαλκανίων και η βαθύτερη επί ελληνικού τμήματος της Ελλάδας, και η Μικρή Βρυγηίς ή Πρέσπες, η Βεγορίτιδα ή Βεγορίτις ή του Οστρόβου με τρεις επιμέρους μικρότερες των Πετρών, την Χειμαδίτιδα και την Ζάζαρη και η λίμνη της Καστοριάς. Πεδινές είναι: η άλλοτε Γιαννιτσών, της Αρτζάνης και του Αματόβου που αποξη-ράθηκαν, η Κερκίνη, η Κορώνεια ή του Λαγκαδά ή του Αγ. Βασιλείου, η Βόλβη και η Πικρολίμνη και οι πηγές θερμικών Δράμας, 40 χλμ βόρεια του Παρανεστίου.

Θεμελιωτές του Μακεδονικού Βασιλείου

Θεμελιωτής του Μακεδονικού κράτους κατά την παράδοση του Ηροδότου (Η΄137 και επόμενα ήταν ο εξ Άργους Ηρακλείδης Περδίκκας 729-678 π.Χ. απόγονος, του Τημένου. Θουκυδίδης, Ιστορίαι ΙΙ 92.

Ο Αλέξανδρος Α΄της Μακεδονίας 495-450 π.Χ. επέκτεινε το κράτος της Μακεδονίας δυτικά με την υποταγή των ορεινών Λυγκηστών, των Ορεστών και των Ελιμιωτών. Για τα ευγενικά του αισθήματα ανακηρύχθηκε από μεν τους Αθηναίους πρόξενος, από δε τους Αργείους ως απόγονος των Τημενιδών.

Ο Αρχέλαος Α΄της Μακεδονίας ήταν γνωστός για το ενδιαφέρον του για την τέχνη. Ο Ευριπίδης που ήταν στην αυλή του έγραψε τα έργα Αρχέλαος και Βάκχαι και ο Θουκυδίδης αναφέρει, ότι πέτυχε για το βασίλειο του όσα είχαν πετύχει όλοι μαζί οι προκάτοχοί του.

Αρχέλαος ο Περδίκκου (Περδίκας Β΄) υιός , βασιλεύς γενόμενος τα νυν όντα εν τη χώρα ωκοδόμησε και οδούς ευθείας έτεμε και τάλλα διεκόσμησε τα τε κατά τον πόλεμον ίπποις και όπλοις και την άλλη Παρασκευή κρείσσονι ή ξύμπαντες οι άλλοι βασιλείς οκτώ προ αυτού γενόμενοι. Θουκυδίδης, Ιστορίαι 2.101.2

Ο Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας μετά την καταστροφή της Ολύνθου το 348 π.Χ. (κατά την διάρκεια των δυναστικών ερίδων οι Ολύνθιοι και οι Βοττιαίαι είχαν εισβάλει στην Πέλλα τη παρακινήσει των διεκδικητών του θρόνου) επέβαλε την επικυριαρχία του και είναι πλέον ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του εκτεταμένου Μακεδονικού Βασιλείου που ο γιός του, Αλέξανδρος ο Μέγας, θα το επεκτείνει ως τα βάθη της Ινδίας.

[1]  Αμυδών, πόλις της Παιονίας παρά τον Αξιόν ποταμόν Β849, Π288
[2] Δέρρονες ή Δερσαίοι, λαός της αρχαίας Μακεδονίας αρχικά εγκατεστημένος  στη Σιθωνία της Χαλκιδικής, από το δέρρις κάλυμμα που χρησιμοποιούσαν από τρίχες κατσίκας ή καμήλας.
[3] Χρήστος Τσούντας, Αι προϊστορικαί ακροπόλεις του Διμηνίουκαι του Σέσκλου 1908.
[4]  Στράβων, Γεωγρ.7α.1.11.11

Το παραπάνω άρθρο που αναρτήθηκε προ δυο μηνών περίπου(Dgolitsis) στην Βικιπαίδεια προκάλεσε ακαριαία ορυμαγδό κινητοποίησης από πρωτοκλασάτους χειριστές. Έτσι αυθωρεί και παραχρήμα διαγράφτηκαν οι απεικονίσεις των δύο παραπάνω νομισμάτων αρχικά με την αιτιολογία ωμή παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και στην συνέχεια ως στερούμενα ειδικής άδειας, ενώ διαφημίζονται διαδικτυακά (Wildwinds) στο Ιντερνέτ. Επιπρόσθετα έγινε πρόταση από τον χειριστή Dipa1965, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στην Βικιπαίδεια, προς διαγραφή με την αιτιολογία, ότι έχουμε και άλλα άρθρα, όπως Μακεδόνες (προχειρότητα μισής σελίδας με πέντε αναφορές από τις δεκαέξι για τους λαούς της αρχαίας Μακεδονίας κι΄αυτά απενεργοποιημένα- η σημείωση δική μου), Αρχαία Μακεδονία (μόνον στην ενότητα κατηγορίες-η σημείωση δική μου) και Μακεδονικόν Βασίλειο. Παρά την θετική ψήφο τριών αναγνωστών για διατήρηση του άρθρου μεσούσης της ψηφoφoρίας, επενέβη έτερος πρωτοκλασάτος με το ψεύδώνυμο κι΄αυτός Gerαki(αρκούντως αλληλοβοηθούμενοι) και αναιτιολόγητα το διέγραψε. Εσύ και πολλοί άλλοι να μη γράφετε στη Βικιπαίδεια μου διεμήνυσε άλλος χειριστής ονόματι Edler. Συν τοις άλλοις, εν ονόματι δήθεν της ουδετερότητος και της άποψης ότι η Βικιπαίδια δεν είναι ελληναράδικη, όπως λένε, μπήκανε στη πόλη οχτροί που λέει και το τραγούδι. Σημειωτέον ότι η Βικιπαίδεια έχει περισσότερους από 3,5 εκατομμύρια αναγνώστες και με το αυτόματο σύστημα μετάφρασης είναι κατανοητή στον καθένα. Αρκετά δε άρθρα καλοστημένα  του ελληνικού τμήματος της Βικιπαίδειας ενσωματώνονται μεταφρασμένα παγκοσμίως. Ιδέ  π.χ. Ουκρανική Βικιπαίδεια για τον Μεθόδιο Ανθρακίτη.
Για το αληθές Dgolitsis- Βικιπαίδεια Λαοί και φύλα της Αρχαίας Μακεδονίας -απενεργοποιημένο.


Το δεκαεξάκτινο της Βεργίνας
 Λαοί και φύλα της Αρχαίας Μακεδονίας- Αιάνες - Άλμωπες-Βισάλται-Βίστονες-Βοττιαίοι-Δέρρωνες-Ελιμιώτες-Ηδωνοί-Κρηστώνες-Λυγκηστίδες-Μύγδονες-Ορέσται-Παίονες-Πελαγόνες-(Περραιβοί)-Πίερες-Σίθωνες.
Clichttp://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82:Dgolitsis.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου