Ποιος θα ψήφιζε σήμερα το Αλληλέγγυον!!!

 

‹‹ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ››.                                                                                                     Προς Γαλάτας 6.2 (κλικ)

Πρόκειται για προτρεπτική εσχατολογική ρήση του  Απόστολου Παύλου  που μπορούμε να τη συσχετίσουμε με μια άλλη ρήση του Λουκιανού:‹‹ Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες››. Νεκρικοί διάλογοι: Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου.*

Η λέξη όμως αλληλέγγυον έχει ως δεύτερο συνθετικό την εγγύηση του πράγματος και ως εκ τούτου είναι πρακτικής χροιάς. Το αλληλέγγυον ήταν διάταγμα που εκδόθηκε και εφαρμόστηκε  το 1002 μ.Χ. [1] από το Βασίλειος Β´,  τον επιλεγόμενο Βουλγαροκτόνο, που επέβαλε στους πλούσιους, έναν φόρο που αντικαθιστούσε όσα κατέβαλαν οι φτωχοποιημένοι που είχαν πέσει στα πεδία των μαχών (διάβαζε στα πεδία της διαπλοκής). Μάλιστα, μετά το τέλος του πολέμου με τους Βουλγάρους, ο αυτοκράτορας δεν τήρησε την υπόσχεσή του απέναντι στον Πατριάρχη Σέργιος Β΄ (Στουδίτη) ότι θα καταργούσε το ‹‹αλληλέγγυον››  που είχε επιβάλει ως φόρο και στην Εκκλησία. Ωστόσο, παρά την αυστηρή του πολιτική απέναντι στην Εκκλησία, φαίνεται ότι ο ίδιος ήταν ευσεβής, όπως προκύπτει από τις ευχαριστίες του στη Θεοτόκο και τα πολλά αφιερώματα που προσέφερε στο ναό της, που τότε ήταν στον Παρθενώνα, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα.

Γιατί όμως ο Βασίλειος Β΄επέβαλε  το  ‹‹αλληλέγγυον››; Από μακροθυμία ή από ανθρώπινη ευαiσθησία; Όχι βέβαια. Χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία έως το 989, προκειμένου να υποτάξει τους στασιαστές Βάρδα Φωκά  και  Βάρδα Σκληρό, για να εδραιώσει την εξουσία του στην αυτοκρατορία. Και αυτοί οι στασιαστές είχαν μεγάλες ιδιοκτησίες και μεγάλα χρηματικά ποσά. Σε αυτό το διάστημα, ωστόσο, μεγάλο μέρος της Βαλκανικής  περιήλθε υπό τον έλεγχο του στασιαστή  Σαμουήλ της Βουλγαρίας, ο οποίος επιχείρησε να αναβιώσει το βουλγαρικό βασίλειο με κέντρο τις   Πρέσπες και την  Αχρίδα.

Μετά από αυτά, την 1η Ιανουαρίου 996 ο Βασίλειος Β´  εξέδωσε τις Νεαρές ( Novella), ένα διάταγμα που αφορούσε γαιοκτήμονες της αυτοκρατορίας και όλα εκείνα τα ακίνητα που είχαν αποκτηθεί κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια - από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας  (920 - 944)- με την επιστροφή τους στους ιδιοκτήτες.

Το μέτρο αυτό είχε ως στόχο να εμποδίσει τις επεκτατικές φιλοδοξίες πολλών από τα μεγάλα αρχοντικά που  ιδιαίτερα τον τελευταίο αιώνα είχαν απορροφήσει σχεδόν όλες τις μικρές ιδιοκτησίες της  γης. Κατείχαν μεγάλα χρηματικά ποσά και ασκούσαν επιρροή μέσα στα Θέματα (διοικητική διαίρεση) των ευγενών, οι οποίοι συχνά ήταν στρατηγοί του Θέματος και μπορούσαν ανά πάσα στιγμή  (διάβαζε πολυεθνικές και πολυεκατομμυριούχοι) να γίνουν τόσο ισχυροί ώστε να επαναστατήσουν εναντίον του αυτοκράτορα.

[1] ΙΕΕ, τόμος Β΄, 1976
*Πηγή: Ιωάννης Σκυλίτζης , Σύνοψις ιστοριών, I,Thurn, Βερολίνο 1973
 Το λήμμα της Βικιπαίδειας Νεκρικοί διάλογοι  είναι δικό μου.
Κάντε κλικ στις μπλε σημάνσεις για να δείτε τα σχετικά κείμενα.

*....................................................................ακροτελεύτιον

--ΝΙΡΕΑΣ:  Ρώτησε όμως τον Όμηρο να μάθεις ποιος ήμουν, όταν πήρα μέρος στην εκστρατεία των Αχαιών..

--ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ονείρατα μοι λέγεις. Εγώ βλέπω τι είσαι τώρα. Το πως ήσουν το ξέρουν  οι τοτεινοί.

--ΝΙΡ.  Λοιπόν , Μένιππε, δεν είμαι εδώ κάτω ο ομορφότερος;

--ΜΕΝ. Ούτε συ ούτε κανένας άλλος είναι εδώ πέρα όμορφος. γιατί στον Άδη επικρατεί ισότητα και όλοι στη μορφή είναι το ίδιο.

-ΘΕΡΣΙΤΗΣ:  Ἐμοί μέν οὖν καί τοῦτο ικανόν (= για μένα και αυτό είναι αρκετό)