Μετά την ατυχή κατάληξη των Ορλωφικών και τον τρίτο ρωσοτουρκικό πόλεμου (1787-1792) υπογράφτηκε ανάμεσα στη Ρωσία και τη Τουρκία το 1792 η συνθήκη του Ιασίου που διαψεύδει τις προσδοκίες για έξωθεν λύση. Η νικήτρια Ρωσία κατοχυρώνει οριστικά την Κριμαία στην ρωσική επικράτεια, ορίζεται προστάτιδα δύναμη των χριστιανών μόνο των παραδουνάβιων ηγεμονιών και επαναφέρεται σε ισχύ το σύμφωνο ειρήνης περί ελεύθερης ναυσιπλοΐας της συνθήκης του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή του έτους 1774. Στη Γαλλία έχει επικρατήσει η Επανάσταση (1789). Αναθερμαίνεται η πίστη στις πιο ριζοσπαστικές από τις ιδέες του Γαλλικού Διαφωτισμού. Ο Ρήγας Βελεστινλής ετοιμάζεται πυρετωδώς. Πλαισιώνεται κατεξοχήν από τρεις Δυτικομακεδόνες, τους αδελφούς[1] Παναγιώτη και Ιωάννη Εμμανουήλ. και το Σιατιστινό Θεοχάρη Τουρούντζα, ένα Ηπειρώτη, δύο Χιώτες και έναν Κύπριο. Όλοι συμμάρτυρές του, στραγγαλισθέντες και ριφθέντες στο Σαύο, παραπόταμο του Δούναβη. Ένας άλλος στενός συνεργάτης του Ρήγα Φεραίου, ο Γεώργιος Θεοχάρης[1] Καστοριανός κι αυτός δεν παραδόθηκε από τις αυστριακές αρχές στους Τούρκους γιατί είχε και αυστριακή υπηκοότητα, αλλά απελάθηκε στη Λειψία.
.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 συμβολικά (εορτασμός του Τιμίου Σταυρού) αποφασίζεται η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό από τον Πάτμιο Εμμανουήλ Ξάνθο, τον Αρτινό Νικόλαο Σκουφά και τον Γιαννιώτη Αθανάσιο Τσακάλωφ.Μέχρι το 1816 η Φιλική Εταιρεία αριθμεί μόνον είκοσι μέλη μεταξύ των οποίων ο Χριστόφορος Περραιβός ένθερμος υποστηρικτής των ιδεών του Ρήγα Φεραίου και οι Αρκάδες Γεώργιος Λεβέντης και οι δύο αρχικά από τους τρεις αδελφούς Σέκερη[.[3].
ΚΑΜΙΑ ΟΜΩΣ θυσία δεν πάει χαμένη. Η αυτοθυσία του Λάμπρου Κατσώνη και των συμπολεμιστών του, το οικτρό τέλος του Ρήγα Βελεστινλή και των συμμαρτύρων του, η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας που αξιοποίησε άριστα το σύνθημα της Αόρατης Αρχής και προπαντός η Ελληνική Επανάσταση του 1821 οδήγησαν τη Ρωσία με συναίνεση της Αγγλίας στην σύνταξη του Πρωτοκόλλου της Πετρούπολης[1]. 4 Απριλίου 1826 που αποτελεί και το πρώτο διπλωματικό κείμενο με το οποίο αναγνωρίζεται το δικαίωμα για πολιτική ανεξαρτησία στους Έλληνες. Σ΄αυτό το διπλωματικό έγγραφο στηρίχθηκε η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων στη ναυμαχία του Ναυαρίνου.
Τα λήμματα της Βικιπαίδειας Ιωάννης Εμμανουήλ, Γεώργιος Θεοχάρης και Παναγιώτης Σέκερης είναι εξολοκλήρου δικά μου.
* [1 Αδελφοί Εμμανουήλ]
* [2 Ιωάννης Εμμανουήλ]
* [3 Παναγιώτης Σέκερης]
*[4 Γεώργιος Θεοχάρης]
.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 συμβολικά (εορτασμός του Τιμίου Σταυρού) αποφασίζεται η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό από τον Πάτμιο Εμμανουήλ Ξάνθο, τον Αρτινό Νικόλαο Σκουφά και τον Γιαννιώτη Αθανάσιο Τσακάλωφ.Μέχρι το 1816 η Φιλική Εταιρεία αριθμεί μόνον είκοσι μέλη μεταξύ των οποίων ο Χριστόφορος Περραιβός ένθερμος υποστηρικτής των ιδεών του Ρήγα Φεραίου και οι Αρκάδες Γεώργιος Λεβέντης και οι δύο αρχικά από τους τρεις αδελφούς Σέκερη[.[3].
ΚΑΜΙΑ ΟΜΩΣ θυσία δεν πάει χαμένη. Η αυτοθυσία του Λάμπρου Κατσώνη και των συμπολεμιστών του, το οικτρό τέλος του Ρήγα Βελεστινλή και των συμμαρτύρων του, η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας που αξιοποίησε άριστα το σύνθημα της Αόρατης Αρχής και προπαντός η Ελληνική Επανάσταση του 1821 οδήγησαν τη Ρωσία με συναίνεση της Αγγλίας στην σύνταξη του Πρωτοκόλλου της Πετρούπολης[1]. 4 Απριλίου 1826 που αποτελεί και το πρώτο διπλωματικό κείμενο με το οποίο αναγνωρίζεται το δικαίωμα για πολιτική ανεξαρτησία στους Έλληνες. Σ΄αυτό το διπλωματικό έγγραφο στηρίχθηκε η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων στη ναυμαχία του Ναυαρίνου.
Τα λήμματα της Βικιπαίδειας Ιωάννης Εμμανουήλ, Γεώργιος Θεοχάρης και Παναγιώτης Σέκερης είναι εξολοκλήρου δικά μου.
* [1 Αδελφοί Εμμανουήλ]
* [2 Ιωάννης Εμμανουήλ]
* [3 Παναγιώτης Σέκερης]
*[4 Γεώργιος Θεοχάρης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου